۱۳۸۹ خرداد ۲۴, دوشنبه

بیانیه نمایشگاه





نئو طراحی
آنچه امروز آن را نئوطراحی نام گذاری کرده ایم نتیجه ی یک پروسه ی چند ساله از طراحی کردن مداوم و نیز نتیجه ی پژوهشی درباره فعل طراحی و تحلیل تمام ابعاد و نتایج آن است. ادعا نداریم که اکتشاف و اختراعی به ارمغان آورده ایم، تنها مسیر خود را یافته و آن را مشخص کرده ایم.
ما با تعاریف سنتی طراحی و یا حتی مغشوش طراحی معاصر ایران مخالف نیستیم فقط ظرفیت آن را برای ارائه مفاهیم و نتایج کار خود کم دیده ایم.
آنچه نئوطراحی را با طراحی معاصر ایران متفاوت می کند به گمان مولف دلایل و شیوه ی خلق اثر است. دلایل مجموعه ای از واکنش های ذهنی به علوم معاصر، فرم زندگی روز و مشاهدات مولف است که البته در ذات اندیشه برای کسی جز او به عنوان ناظر مفهومی ندارد. شیوه و تمهیداتی که برگزیده است هیچ محدودیتی برای استفاده از رسانه ها در هنگام خلق اثر قائل نیست، چرا که شناخت تصویر نهایی را منوط به برگردان بی واسطه ی واکنش های ذهن خالق اثر می داند و این واکنش های ذهنی میان تحلیل نتایج تصویر و محتوای آن پلی می شوند برای گذر مخاطب به دنیای درون خود و تحلیل برداشت های ذهنی خود از مسیری که پیموده است.
مولف در این مسیر مخاطب را متوجه سوال یا پاسخی مشخص نمی کند بلکه هدف زندگی کردن مسیر و زمان غیر خطی و نظم مستتر آن است. آنچه مهم است فاصله ی وجودی است که ما بین مخاطب و اثر ایجاد می گردد، رخدادی در فضایی تحت تاثیر تصویر اما در لایه های بسیار عمیق تر از آن.
ذهن پرسشگر و شکاک انسان معاصر همواره در سیلان است و آنچه مسلم است با آن که پروسه ی خلق افکار ذهن جذاب و گاه فریبنده است محصول آن تماما نیکو نیست چرا که آنچه ما آن را می گزینیم فارغ از دلایل و چرایی های گزینش، گزینشی است پروسواس و از میان انبوهی از افکار، در نتیجه آنچه در لحظه ی مشاهده تصویر به ذهن مخاطب می رسد لزوما صحیح نیست و اینجاست که برای درک بهتر تصویر و خلاص شدن از ارجاعات ذهن نیاز به کنار گذاردن پیش فرض ها است، شاید بهتر باشد به جای تلاش برای غلبه بر تصویر با آن همراه شویم. مولف ذهن مخاطب را به چالش نکشیده است و از این رو دعوت به همراهی می کند.
این همراهی با دیدن میسر می شود. البته چشمانی که بی هدف می گردند و تماشا می کنند کمتر دچار دیدن می شوند، دچار شدن به دیدن دچاری زیبایی است.
دیدن نه آن که تماشای امر تماشایی رو به دیدگان باشد، به فرا پیش آوردن است.
به فرا پیش آوردن هر آن چه هست: به فرا پیش آوردن صدا، حرکت، نور و فضا
البته منظور از به فرا پیش آوردن رها کردن ذهن در تمام ابعاد نیست که گاه ذهن را در دام بازی های فریبنده بصری می اندازد بلکه دعوت مخاطب به سکوت است.
نوعی بی ذهنی ... شاید که در این خلاء داینامیک چیزی از ناکجا زاده شود و آن چیزی است که درگیری روان مولف است و همواره تجربه ی آن را با ایجاد فضاهای مختلف در تصویر و مکان نمایش آثار خود پیشنهاد می کند. اندکی تخیل به حل موضوع کمک خواهد کرد البته تخیل به معنی خیال تصاویر دست دوم و غیر حقیقی که محصول ذهن ما است و یا توهمات بیمارگونه نیست، بلکه استفاده از توانایی های روان و ذهن است برای درک بهتر حقایقی که در زندگی جریان دارد. حقیقتی که واقعیت جای آن را گرفته است و تا الزامی نباشد تلاشی برای دیدن آن نمی کنیم.

با آنکه زبان تصویر قوائد مشخص خود را دارد اما مولف به لهجه های مختلف در این زبان معتقد است و برای خوانش تصویر خود همذهنی را پیشنهاد می کند و معتقد است که برای فهم لهجه ی شخصی او در تصویر فقط کافی است همراه شویم، آنچه باید رخ دهد، رخ نشان می دهد. در فضایی که از آن به نام خلاء داینامیک یاد می کند، دنیایی حتی ژرف تر از دنیای کوانتومی، نوعی دنیای آگاهی، روحی و اِتری و اختری که فراتر از انرژی ها و امواج با طول موج فرکانس های فیزیکی است، دنیایی که شعور، آگاهی و حیات از آن می جوشد و ذرات با شعور را برای ساختن هستی هوشمند ایجاد می کند. در این هستی افکار شکل می گیرند و به مسیر خود ادامه می دهند تا در لحظه ای برای ذهن ما قابل فهم می شوند و این زمانی است که ما یکدیگر را درک می کنیم .
تجربه ای سرخوش که هر کس پاسخ خود را می جوید و در کل مولف و حتی تصویر نیز حذف می شود و آنچه می ماند حس خوبی است از تجربه ی یک "لحظه".
مولف لحظات این زندگی را با ابعاد درک خود از حقایق آن طرح می زند و هدفی جز رسیدن به اصل خویش دنبال نمی کند، او تصویر گری را به شکل قدمائی آن ارج می نهد اما برای شناخت حقایق و تکامل خویش نیازی به پوشیدن رخت این حرفه در زمان معاصر خود نمی بیند، او از زبان تصویر برای بازگویی منویات خود استفاده می کند و به پویایی این زبان معتقد است، از این رو است که در عین بی نظمی بصری قوائد تصویر را ارج می نهد و انسجام را در پس آن نه یک اتفاق ساختگی بلکه محصول یک گفتگوی درون روانی می داند.







۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۲, یکشنبه


نمایش نئوطراحی های نیکزاد عربشاهی و پریچهر طیبی
افتتاحیه جمعه 28 خرداد 1389 از ساعت 15 تا 20
نمایشگاه تا تاریخ 8 تیر 1389 از ساعت 15 تا 20 ادامه دارد
جمعه 4 تیر ماه نگارخانه باز می باشد.
مکان : باهنر(نیاوران) / میدان یاسر / صادقی قمی / بوکان، دوراهی سمت راست / پلاک 4 / گالری اعتماد / تلفن: 22724442
برای اطلاعات بیشتر به http://www.nikzadarabshahi.com/ مراجعه فرمائید.

Neodrawing Exhibition of Nikzad Arabshahi and Parichehr Tayebi
Opening : Friday 18 th June 2010 - from 3 to 8 p.m
The Exhibition will continue till 29 th June 2010 - from 3 to 8 p.m
Gallery will be open on Friday 25 th June
No.4, Boukan St., Sadeghi-e-Ghomi St., Yaser Sq., Bahounar., Tehran - IRAN
Tel: (+9821) 22724442

Visit Neodrawing Exhibition

Visit Neodrawing Exhibition
For visit The exhibition click on Picture
شما می توانید با کلیک بر روی تصویر پوسترVisit Neodrawing Exhibition
از نمایش اینترنتی نئوطراحی های نیکزاد عربشاهی و پریچهر طیبی دیدن فرمائید و با شرکت در نظرسنجی این وبلاگ و یا ارسال ایمیل ما را از نظرات خود مطلع سازید.